به سلامتــــــــــــــی

یه وقت هایی هست

    که باید بشینی یک گوشه ای

    و جریان زندگی خودت و فقط مرور کنی 

بعدشم بگی :

    به سلامتــــــــــــــی خودم که اینقدر تحمـــــــــــــــــــــل داشتم ...

سکوت

گاهی سکوت

یعنی اما … یعنی اگر …

یعنی هزار و یک دلیل که “دل” میترسد بلند بگوید … 

بدان که عاشقم.

اگر میبینی ساکتم ، آرامم و بی خیال

بدان که عاشقم.

اگر میبینی در گوشه ای نشسته ام چشم به آسمان دوخته ام و ستاره ها را می شمارم

بدان که عاشقم.

اگر میبینی در کناره پنجره ای نشسته ام و به صدای آواز مرغ عشق گوش میکنم

بدان که عاشقم.

اگر میبینی همیشه حال و هوایم ابری و چشمانم بارانی است

بدان که عاشقم.

اگر میبینی هنگام دعا کردن دستهایم را به سوی آسمان برده ام و با چشمان خیس

حرفهایی را زیر لب زمزمه میکنم

بدان که عاشقم.

اگر میبینی همیشه سر به زیرم ، همیشه در فکر فرو رفته ام

بدان که عاشقم.

اگر میبینی گل های باغچه را یکی یکی می چینم ودسته میکنم

وبا لبی خندان ترانه زندگی را میخوانم

بدان که عاشقم.  

از همیشـــه عاشق تری

قلبــت که بی نظم زد

از همیشـــه عاشق تری ...

اشکت که بی اختیار ریخت

از همیشـــه دلتنگ تــری ...

شبت که با درد گذشت

فکرت از همـــیشه در گیر تر ست

مرسی که هستی

مرسی که هستی و هستی را رنگ می آمیزی.